Stop de 'tradwife' leugen

Je ziet het overal op social media: de tradwife-beweging. Vrouwen die prachtige content delen over hun leven als traditionele huisvrouw. In zwierige jurken bakken ze biologische glutenvrije koekjes en spelen ze met hun kinderen. In de jaren ’50 ontstond het rolmodel van de tradwife beweging: altijd vriendelijk, altijd verzorgd, altijd dienstbaar. Ze stofzuigde op hakken, dekte de tafel met een glimlach en was de eerste die opstond en de laatste die naar bed ging. Maar achter deze façade schuilde een andere realiteit. 

Na de Tweede Wereldoorlog werden miljoenen vrouwen die tijdens de oorlog buitenshuis hadden gewerkt, weer teruggedrongen naar het huishouden. Om deze verschuiving acceptabel te maken, lanceerden overheden, media en adverteerders een grootschalige campagne: onbetaald huishoudelijk werk werd verheven tot een heilige, vervullende roeping. 

Gedwongen tot stilte 

In de jaren ’60 werd duidelijk dat veel moeders worstelden. Depressie en angst kwamen steeds vaker voor onder huisvrouwen. Psychologen en sociologen begonnen te schrijven over een diep, onzichtbaar verdriet bij vrouwen die alles ‘goed’ deden, maar zich toch leeg voelden. In plaats van te onderzoeken waarom dit gebeurde, bood het systeem een snelle oplossing: antidepressiva. 

Sinds de jaren ’60 is het gebruik van antidepressiva, vooral onder vrouwen, explosief gestegen. In Nederland is inmiddels twee derde van de gebruikers vrouw. Artsen schrijven deze middelen sneller voor aan vrouwen, mede door maatschappelijke verwachtingen en stressfactoren. 

En daar bleef het niet bij. Vrouwen kregen in de jaren '60 ook amfetamines voorgeschreven – niet alleen voor hun stemming, maar ook om af te vallen en energie te krijgen. Vrouwen moesten immers alles kunnen én er goed uitzien. Vandaag de dag zijn de amfetamines vervangen door Ozempic. Big Pharma profiteert tot op de dag van vandaag van elke uitgeputte moeder die probeert slank, energiek en gezond te blijven. 

Dit was geen steun. Dit was controle. Het systeem gaf niet om het welzijn van vrouwen, maar om het draaiende houden van het huishouden en de economie. Zolang de onbetaalde arbeid doorging, bleef het systeem werken. 

Kapitalisme draait op vrouwen – maar niet voor vrouwen 

Het kapitalisme floreert niet dankzij vrouwen, maar functioneert door hen. Onbetaalde zorg is de stille motor van de economie. Daarom worden vrouwen geïsoleerd gehouden. Hoe meer ze op zichzelf zijn aangewezen, hoe meer onzichtbaar en uitputtend hun werk wordt – en hoe winstgevender het systeem. 

Het huishouden, mantelzorg, emoties managen, zorg voor de kinderen – het is allemaal onbetaald en vaak onzichtbaar. Maar zonder deze arbeid zou niets werken. De betaalde economie draait alleen omdat iemand thuis het onbetaalde werk doet. En historisch gezien zijn dat vrouwen – meestal moeders. 

De tradwife-mythe is gevaarlijk 

Hoe meer we geïsoleerd raken, hoe zwaarder de last wordt, hoe meer het systeem profiteert. De tradwife-mythe is gevaarlijk omdat hij het systeem niet uitdaagt, maar juist in stand houdt. 

We zijn nooit bedoeld om het alleen te doen 

Het idee dat één vrouw alles alleen moet kunnen – opvoeden, werken, fit en volgzaam zijn, uiteraard in combinatie met een lage bodycount – is niet gebaseerd op biologie of traditie, maar op economische belangen. 

Steeds meer vrouwen spreken zich uit: het is zwaar, het is altijd zwaar geweest. Maar in plaats van echte steun krijgen we te horen dat we harder moeten werken, dankbaarder moeten zijn en aan onrealistische schoonheidsidealen moeten voldoen. Wat we nodig hebben is geen nieuw masker, maar betaalbare kinderopvang, betaald verlof en een ondersteunende gemeenschap. 

Herinner wie je bent – en begin bij zelfliefde 

Het is tijd om te stoppen met het prijzen van vrouwen die alles bij elkaar houden terwijl ze zelf uit elkaar vallen. Vrouwen zijn niet kapot als ze luid, krachtig, creatief of ondernemend zijn. Het systeem is kapot. Vrouwen zijn nooit geboren om slechts een verlengstuk te zijn van het leven van een ander. Ze zijn geen ondersteunende personages in het verhaal van de man. 

In veel oude samenlevingen draaide het leven juist om vrouwelijke kracht, wijsheid en verbinding. Voor het grootste deel van de menselijke geschiedenis stonden moeders er niet alleen voor. Kinderen werden grootgebracht in een gemeenschap: met grootmoeders, tantes, buren, oudere kinderen en partners die samen de zorg deelden. Opvoeden was een collectieve verantwoordelijkheid, geen individuele taak. 

Matriarchale culturen – waarin vrouwen een centrale rol speelden in besluitvorming, economie en spiritualiteit – stonden bekend om hun focus op samenwerking, zorg voor de gemeenschap en respect voor het leven. Hier was het vrouwelijke niet ondergeschikt, maar leidend, voedend en verbindend. 

Vrouwelijke kracht is autonoom 

Vrouwelijke energie is niet dienend, maar scheppend. Niet volgend, maar leidend. De kracht van vrouwen ligt in hun vermogen tot empathie, creativiteit, heling en het bouwen van bruggen tussen mensen en generaties. Vrouwen zijn bedoeld om hun eigen pad te bewandelen, hun eigen dromen na te jagen en hun eigen stem te laten horen. 

Doorbreek de tradwife leugen  

Het is tijd om het hardnekkige idee dat vrouwen er zijn om te dienen voorgoed los te laten. Echte gelijkwaardigheid ontstaat pas als vrouwen zichzelf niet langer reduceren tot dienende rollen, maar hun volledige potentieel durven te leven – als leider, als creator, als visionair. 

Op weg naar een nieuwe balans 

Een herwaardering van het matriarchaat betekent niet dat mannen ondergeschikt moeten worden, maar dat vrouwelijke waarden zoals zorg, samenwerking en intuïtie weer centraal mogen staan in onze samenleving. Het gaat om balans, om het erkennen van de kracht en waarde van het vrouwelijke, zowel in vrouwen als in mannen. 

Vrouwen zijn niet geboren om te dienen. Ze zijn geboren om te leiden, te creëren en te inspireren. Het is tijd om die kracht te omarmen en samen te bouwen aan een wereld waarin iedereen tot zijn recht komt. Zelfliefde is het startpunt voor deze persoonlijke en maatschappelijke transformatie. Het stelt vrouwen in staat oude, beperkende overtuigingen los te laten, gezonde grenzen te stellen, authentieke keuzes te maken en zo het patriarchaat stap voor stap te ontmantelen – voor zichzelf én voor de generaties na hen